Dzień na harmenzach streszczenie

Dzień na Harmenzach to polski film z 1974 roku w reżyserii Stanisława Różewicza.

Opowiada on historię młodego chłopca, który wraz z rodziną spędza letnie wakacje w górskiej wsi na Podhalu. Obraz ten jest nie tylko poetycką opowieścią o kontaktach międzyludzkich, ale również ukazuje konflikty i problemy, z którymi musi zmierzyć się główny bohater.

Akcja filmu rozpoczyna się, gdy rodzina chłopca, Janka, przyjeżdża do górskiej wsi Harmenz, by spędzić tam wakacje. Janek jest bardzo skryty i nieśmiały, co utrudnia mu nawiązywanie kontaktów z rówieśnikami. Mimo to, szybko zaprzyjaźnia się z miejscowym pasterzem, Maksem, który staje się dla niego mentorem i przyjacielem.

To dzięki niemu Janek poznaje tajniki życia na wsi, uczy się gry w szachy oraz poznaje piękno przyrody. Jednak w międzyczasie w Harmenzach dochodzi do konfliktu między miejscowymi mieszkańcami a właścicielem hotelu, który chce wybudować nowy budynek na terenie wsi.

Rywalizacja między stronami narasta, a mieszkańcy Harmenzów zaczynają podzielić się na dwie grupy – tych, którzy popierają budowę hotelu, i tych, którzy są przeciwko.

Janek staje po stronie swojego przyjaciela Maksa, który jest przeciwny planom właściciela hotelu.

To wydarzenie staje się dla niego wyzwaniem, ponieważ musi zmierzyć się z dorosłymi i wyrazić swoje zdanie.

W trakcie wakacji Janek przeżywa różne przygody i doświadczenia, które pozwolą mu odnaleźć się w nowym środowisku i pokonać swoją nieśmiałość.

Główny bohater uczy się, jak radzić sobie z konfliktami oraz jak przezwyciężać własne słabości.

Przez poznawanie nowych ludzi i zmagania się z trudnymi sytuacjami,.